Beste Herman,
Ik las dat jouw protestantse gemeente de Waterstaatskerk gekocht heeft?
Ja, klopt, inclusief de muziekschool en de voormalige kosterswoning. We hebben flink geduld moeten hebben. Vorige zomer was de deal eigenlijk al rond, maar ‘de kleine lettertjes’ vroegen veel tijd. Het is een bijzondere koop en het wordt in het vroege najaar een bijzondere verhuizing. We hadden immers ook gewoon in een van onze eigen kerkgebouwen kunnen blijven zitten. Maar een intensief en inspirerend proces van nadenken over ‘de kerk van morgen’ leidde ons naar de overtuiging om echt iets nieuws te beginnen in het hart van de stad. Het is uiteindelijk dus het complex Waterstaatskerk/muziekschool geworden.
Stichting Wijkracht had al eerder als huurder in de muziekschool onderdak gevonden. We zijn met elkaar gaan praten en we zagen: er is heel veel gemeenschappelijks in wat we willen betekenen voor de Hengeloërs. In een sfeer van groeiend wederzijds vertrouwen stelden we een intentie van samenwerking op.
Het raakte mij hoe wethouder Jan Bron en Wijkracht-manager Esther van Spall bij de ondertekeningsceremonie van de koopakte beiden hun vertrouwen uitspraken over de nieuwe multifunctionele invulling van de Waterstaatskerk.
De muziekschool blijft nog totdat zij elders onderdak gevonden hebben. Dat geeft ook kansen. Het muzische karakter van de Waterstaatskerk blijft voluit bestaan wat ons betreft. En zo kan er een heel bijzonder centrum gaan groeien waarin sociaal-maatschappelijke, culturele, bezinnende en levensbeschouwelijke activiteiten elkaar kunnen inspireren, versterken en voeden in verrassende ontmoetingen en dwarsverbanden. Er moet nog veel werk worden verzet. Maar er is nu een belangrijke stap gezet naar een nieuwe invulling van de Waterstaatskerk als ‘huis van ontmoeting’ voor alle Hengeloërs!
Meer info?
- Deze column is gepubliceerd in het Hengelo’s Weekblad.