Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on email
Vizier open, brede horizon, soms rebels en voorstander van nuance in tijden van hype: dat beeld ontstaat als we over rabbijn Lody van de Kamp lezen. We ontmoeten Lody in Podium Mozaïek in Amsterdam. In dit gezellige ontmoetingscentrum in de wijk Bos en Lommer is het een komen en gaan van jong en oud. Het zwart van Lody’s keppeltje contrasteert met zijn korte, grijze baard. We bestellen wat te drinken en gaan snel zitten voor een interessant gesprek tussen een jood, een christen en een moslim.

Vizier open, brede horizon, soms rebels en voorstander van nuance in tijden van hype: dat beeld ontstaat als we over rabbijn Lody van de Kamp lezen. We ontmoeten Lody in Podium Mozaïek in Amsterdam. In dit gezellige ontmoetingscentrum in de wijk Bos en Lommer is het een komen en gaan van jong en oud. Het zwart van Lody’s keppeltje contrasteert met zijn korte, grijze baard. We bestellen wat te drinken en gaan snel zitten voor een interessant gesprek tussen een jood, een christen en een moslim.

Klaar met het groepsdenken

Lody van de Kamp is in 1948 in Enschede geboren in een orthodox Joods gezin. Hij volgde de toenmalige Hbs en verhuisde daarna naar het buitenland voor een theologische opleiding. Het eerste deel van zijn opleiding volgde Lody aan de Talmoed Hogeschool in Zwitserland. Het tweede deel maakte hij af in Londen, waar hij ook de opleiding volgde voor ritueel slachten. In 1981 vestigde Lody zich definitief in Nederland om bij diverse orthodoxe Joodse gemeenten rabbijn te worden in achtereenvolgens Den Haag, Rotterdam en Amsterdam.

Het internationale bloed kroop waar het niet gaan kon. Lody besloot te stoppen met gemeentewerk en organiseerde studiereizen naar Oost-Europa en Israël met voornamelijk christenen. Ondertussen nam Lody ook de pen ter hand en schreef boeken over de geschiedenis van het jodendom. Nu is Lody, 65 jaar, met pensioen. Hij vindt het heerlijk: “Ik heb geen moment angst gehad voor mezelf. De vrije tijd besteed ik goed.”

Lody doet het niet rustig aan. Hij is gevraagd om onderdeel te zijn van het heel diverse ‘Zevenmanschap’ van de gemeente Amsterdam. Het is in het leven geroepen door de plaatselijke wethouder en moet de oren en ogen voor het college zijn. Alles wat te maken heeft met integratie, participatie, burgerschap, islamofobie, antisemitisme en homofobie bespreekt het Zevenmanschap met de politiek.

Oud-minister van Binnenlandse Zaken en CDA-prominent Ernst Hirsch Ballin vroeg hem in 1996 om actief te worden voor het CDA. Dat kon Lody niet afwijzen. Hij is twaalf jaar actief geweest voor het CDA in de lokale Amsterdamse politiek. “Het is soms wel een verslaving,” verontschuldigt zich Lody bijna. “Ik heb destijds vanwege de oprichting van het Zevenmanschap afscheid genomen als raadslid. Later heb ik een stapje terug gedaan bij het CDA toen het gedoogakkoord kwam met de PVV. Ik ben overigens wel lid gebleven.” Lody van de Kamp blijkt zowel in zijn geloof als in zijn blik op de samenleving een man van principes.

– FRAGMENT –

Als in een praatprogramma de imam wil dat er geen alcohol op tafel staat, en de andere gasten drinken wel graag een glaasje, hoe ga je daar mee om?

“Jij hoéft niet te drinken, de imam mág het niet, dat is het verschil. Hij heeft geen keuze, jij wel, en daar houd je rekening mee. Ik was een keer in Jeruzalem ten tijde van de Tweede Intifada. Ik werd gebeld door de Israëlische ambassadeur in Den Haag. Hij zei dat hij twee mensen had die met mij wilden spreken over de Intifada. Dat waren twee Palestijnen, een christelijke en een islamitische. Een was de toenmalige burgemeester van Bethlehem, moslim, en de ander was een arts, die heen en weer reisde tussen de Westbank en Israël. De ambassade organiseerde een ontbijt in het hotel, waarbij we met ons drieën een gesprek zouden hebben. De avond ervoor werd ik laat gebeld door het ministerie: ‘We made a terrible mistake, it is Ramadan.’ Mijn antwoord: ‘Dan praten we toch zonder ontbijt?’ Het gesprek ging door en ik heb toen twee soorten mensen meegemaakt. De christen zei: ‘Ik heb geen Ramadan, ik ga eten.’ Ik zei: ‘Eet smakelijk’, maar ik at niet. De moslim stond erop dat ik iets zou eten, het was namelijk zíjn Ramadan en ik hoefde geen rekening te houden met hem. Uiteindelijk heb ik een gedroogde pruim gegeten.”

Meer info?
Benieuwd naar wat Lody vindt van uitspraken van Jezus, Nietzsche, Martin Luther King, Mozes, Plato en Mohammed? Vanaf 13 november 2015 kunt u het volledige interview lezen in het boek De Zeven Zuilen (150 pagina’s), te bestellen via Berne Media.

De Zeven Zuilen

COLOFON

Like onze ‘De Zeven Zuilen’ pagina op Facebook!

De Zeven Zuilen wordt ondersteund door:
Kerk en Wereld – www.kerkenwereld.nl
Maatschappij van Welstand – www.welstand.nl

Share on facebook
Share on google
Share on twitter
Share on linkedin