Beste Herman, heb jij al besloten waar jij heengaat op vakantie? Wordt het dichtbij huis of lekker ver weg?
Begin jij nu ook al? Ik word chagrijnig van die voortdurend gestelde vraag. Ik heb geen antwoord. Ik bedoel: geen gewenst antwoord. De bedoeling is dat ik iets roep over ‘een werkelijk alleraardigste camping in….’ en dan volgt een of andere streek in Frankrijk waarvan men zegt dat God er woont.
Maar ik ken geen streken in Frankrijk. Ook niet in Duitsland of Oostenrijk trouwens, om maar te zwijgen over de echt exotische oorden. Ik zie nu al op tegen eind augustus als ik geacht word begrijpend te knikken bij al de verslagen van immer ‘fantastische’ reizen met natuurlijk altijd ‘een en al zon’.
Maar goed, ik moet toch iets zeggen en dan mompel ik iets in de trant van: ‘wij hebben een tent op zolder liggen en als het zover is dan zien we wel’. Dat klinkt overigens aanmerkelijk avontuurlijker dan het is. De vragensteller (‘wij doen dit jaar eens gek: we proberen Kroatië’) begrijpt: hopeloos geval. Einde gesprek, ik tevreden.
Vakantie is voor mij: recreëren. Letterlijk: herscheppen. Da’s van de Geest dus. Orde op zaken stellen en ruimte maken voor nieuwe gedachten. Zoiets. En ik vermag niet in te zien waarom ik daarvoor 1283 kilometer in een auto moet gaan zitten. Begrijp je? Nee, je begrijpt het niet. Geeft niks. Prettige vakantie!
Meer info?
Hengelo’s Weekblad (Wegener media)