Beste Herman,
in de krant lees ik over een nieuw kerkelijk ontmoetingscentrum in de binnenstad? Vertel!
Vier jaar geleden stelden we elkaar de vraag: ‘Wat verlang jij als jij nadenkt over de ‘kerk van de toekomst’’? Honderden mensen spraken met elkaar over die vraag. Excel turfde de antwoorden: ontmoeting met God en ontmoeting met elkaar. Spiritualiteit en verbondenheid op alle mogelijke manieren en zo breed mogelijk opgevat: zo’n verlangen dus.
Vervolgens vroegen we: ‘Wat heb je daarvoor nodig?’ Al doorpratend ontstond gaandeweg een beeld van een nieuw bezinnings- en ontmoetingscentrum. En dan bij voorkeur in het hart van de stad, want dat centrum zou deel uit moeten gaan maken van ‘de ziel’ van de stad. Open voor alles en iedereen, zeven dagen per week van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat, zeer breed inzetbaar. Van een plek voor ‘zomaar even een praatje bij een kopje koffie’, via persoonlijke of groepsgewijze bezinningstrajecten tot en met stadsdebatten en concerten en wat niet al.
Maar ja, waar en hoe en wanneer? Er volgde een uitvoerige verkenning. Ja, het zou kunnen hier en daar – maar: haken en ogen. En toen gebeurde het zomaar in een gesprek: ‘Hoe zit het met de Lange Wemen?’ Niemand die daaraan had gedacht. Of dat voor mogelijk had gehouden. Of het mogelijk wordt? We weten het nog niet. Maar wat zal het mooi zijn voor onze stad, zo’n nieuw huis van bezieling!
Meer info?
Hengelo’s Weekblad – Wegener media
Herman Koetsveld won in 2012 de Volzin schrijfwedstrijd met zijn essay over het idee om dit nieuwe huis van bezieling te bouwen, getiteld ‘Over een lichte, zomerse gedachte’