Beste Herman,
wat vond jij van de iftar maaltijd in de moskee?
Allereerst: lekker! Even voor de lezer: Enis en ik waren vorige week vrijdag uitgenodigd om de iftar-maaltijd in de moskee met een paar passende gedachten te openen. Een eervol verzoek natuurlijk. Iftar… huh? denkt u nu. Het is de maaltijd waarmee moslims pal na zonsondergang hun vasten breken. Iftar betekent ook zoiets als breken of onderbreken. En afgelopen vrijdag was iedereen welkom om dat samen met hen te delen. Hartelijk, gastvrij en alle gelegenheid elkaar te ontmoeten en ‘de dingen van de dag’ met elkaar te delen.
Terwijl wij met elkaar daar in de bovenzaal van de moskee zaten te tafelen, zaten overal in Europa politici, zakenmensen, bestuurders, opiniemakers – ja, wie niet eigenlijk? – bij te komen van de onverwachte klap van het Britse ‘nee’ tegen Europa. Belangrijkste motief: de angst voor ‘nog meer immigranten’. Het is al lang duidelijk: in deze nieuwe mondiale tijd zijn we tot in de details van ons leven met alles en iedereen verbonden. Toch denkt ruim de helft van de Britten en in tal van landen eveneens grote groepen mensen, dat we beter af zijn met een variant van ‘eigen volk eerst’. Ik huiver.
Maar in onze moskee afgelopen vrijdag vierden we het tegendeel: zullen we met elkaar delen van het goede van deze aarde? En ja, iedereen is welkom. Wie je ook bent, waar je ook vandaan komt. Deze boodschap van de iftar-maaltijd breekt de angst achter de Brexit. Dank jullie wel mensen van de moskee.
Meer info?
Deze column is gepubliceerd in het Hengelo’s Weekblad.