Beste Enis,
wat vind jij van de stelling van de Turkse premier Erdogan dat Yunus in een islamitisch gezin moet opgroeien?
Heel interessant om te observeren wat er gebeurt als een Turkse premier iets roept over wat wel en niet past bij een Nederlands-islamitische opvoeding. Hijgerige media wakkeren een smeulend vuurtje aan tot een uitslaande brand en ontdoen vervolgens de hele discussie rondom het pleegkindje Yunus van alle nuance en objectiviteit.
Nu is de discussie alweer grotendeels overgewaaid. Zo gaat dat met hypes. Toch wil ik er nog even bij stil staan. Veelgehoord en veelgelezen: ‘Waar bemoeit die Erdogan zich mee, dit is een Nederlandse zaak’! En: ‘Moslims in Nederland bieden zich niet aan als pleegouders, dus niet zeuren’!
Dat laatste is natuurlijk waar. Een belangrijk concept in de islamitische cultuur is juist de zorg voor kinderen. Maar die zorg is eigenlijk uitgangspunt in alle religies. En niet-gelovigen hebben toch ook lief? Nee, het gaat natuurlijk om de lesbische ouders. Dat past volgens vele Turken niet in een ‘normale’ gezinssituatie. Overigens, als men denkt dat alleen moslims zo denken is er nog veel wijsheid te winnen in Nederland.
Het is uiteindelijk niet zo interessant wat een Turkse premier zegt over pleegkinderen in Nederland. Het mooie is wel dat er nu waarschijnlijk veel meer aanmeldingen zullen zijn van allochtone gezinnen die pleegkinderen willen opvangen. Dus: dank je wel, media. Dank je wel, Erdogan.
Meer info?