Zwarte Piet

Beste Enis,
ik heb jou nog niet gehoord over de hele Zwarte Pieten-discussie. Wat is jouw mening?

Wel interessant natuurlijk, dat Nederlanders zo fel vasthouden aan Sinterklaas en Zwarte Piet. Blijkbaar is er dus toch nog iets in dit land waar iedereen voor wil vechten. Pensioenen worden uitgekleed – het blijft redelijk stil. Sociale voorzieningen worden met de dag kariger – geen probleem. Banken worden gered ten koste van de hardwerkende burger – ook geen probleem. We laten het ons allemaal welgevallen.

Maar een zwarte Piet vervangen door een witte Piet? Onbespreekbaar! Dan overschrijden ‘we’ opeens een dikke rode lijn. Dat kan niet, beste mensen. Want dan kom je aan de ‘Nederlandse Identiteit’. Tja, daar kan ik wel weer om lachen. Sint en Piet komen namelijk helemaal niet uit Nederland, ook niet uit Spanje. Het is een traditie uit Turkije!

Beetje flauw natuurlijk. Vooruit, aangezien het een kinderfeest is, en geen racisme, zouden we ons eens niet even in de kinderen moeten verplaatsen? Zou het hen uitmaken welke kleur Piet heeft? Natuurlijk niet. Het is zoals gewoonlijk een volwassenenprobleem.

De hele discussie gaat uiteindelijk over de waarde van tradities. Tradities zijn er om te koesteren, die wissel je niet in bij elke piep van een minderheid, zo luidt het argument. Echter, als mensen gekwetst worden vanwege verwijzingen naar slavernij, dan moet daar alle begrip voor zijn, ook al is het een minderheid. Slavernij kent immers geen nuance, geen ‘ja, maar’ en geen gezelligheid. Tradities zijn door en voor mensen gemaakt, dus kunnen ze ook door en voor mensen veranderd worden.